Het is zo ver.
De module muzische school zit erop.
Maar is dit nu het einde van muzo?
Neen, dit is het zeker niet.
Ik zou kunnen stellen dat dit net het echte begin is.
Dankzij de vele workshops op de hogeschool en de muzodagen in Dworp heb ik veel bijgeleerd op muzisch, maar ook op ander vlak.
Ik heb geleerd beter om te gaan met de verschillende muzische deeldomeinen. Ik kreeg een duidelijker beeld van wat je nu eigenlijk allemaal kan doen met muzo. Alles samen vormt muzische opvoeding een brede waaier aan eindeloze activiteiten.
Er zijn dan ook zeer veel dingen, teveel om op te noemen, die ik uit deze module ga onthouden en meenemen naar de toekomst. Dankzij dit muzoblog kan ik de veelheid aan muzische prikkels steeds opnieuw bekijken. Ook de verschillende manieren van evalueren vond ik zeer interessant en bruikbaar voor de lagere school.
Deze module heeft mij op een mooi muzisch spoor gezet. Dit wil ik zeker en vast blijven bewandelen en verder ontdekken.
Het einde van de module was voor mij geen echt einde, maar net een nieuw begin.
Nina's muzoblog
zondag 20 januari 2013
Het einde... of toch niet?
Labels:
Dit ben ik,
Dworp,
Module muzische school,
Muzische groei
Locatie:
Beveren, België
Spelen in de sneeuw
Het sneeuwt nu al een hele tijd en de sneeuw blijft goed liggen.
Zowel gisteren als vandaag viel er nog redelijk wat uit de lucht. Voor velen onder ons brengt dit ellende en gejammer mee, maar sneeuw kan ook heel leuk zijn.
Dit geldt voor jong en oud, voor mens en dier.
Ook mijn hondje Odie amuseert zich heel goed in onze mooie, witte tuin.
Zowel gisteren als vandaag viel er nog redelijk wat uit de lucht. Voor velen onder ons brengt dit ellende en gejammer mee, maar sneeuw kan ook heel leuk zijn.
Dit geldt voor jong en oud, voor mens en dier.
Ook mijn hondje Odie amuseert zich heel goed in onze mooie, witte tuin.
zaterdag 19 januari 2013
Kunst op pootjes (RASA)
Van 15 januari tot en met 27 januari 2013 loopt in Beveren de tentoonstelling 'Kunst op pootjes'. | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
De inhoud
De tentoonstelling bestaat uit twee kamers, met elk acht slanke pootjes.
De Kunstkamer is een verzamelkast waar je in kunt kijken.
Elk hedendaags kunstwerk heeft er een eigen plekje.
De Groeikamer lijkt wel een bijenkast vol honingraten.
Als toeschouwer word je uitgenodigd om met een zelfgemaakt kunstwerkje de kamer aan te vullen. Zo bouwt iedereen mee aan één groot kunstwerk.
Dit is echt een heel leuke en interactieve tentoonstelling, die je met kinderen kan doen. Op een speelse manier ontdekken ze hedendaagse kunst.
En hiernaast ontwerpen ze ook zelf hun eigen kunstwerkje en bouwen ze mee aan een groot kunstwerk.
Bovendien kan je zelf ook met jouw werk deelnemen aan deze tentoonstelling.
Enkele werken van de tentoonstelling
Ontdek zeker: www.rasa.be
Rasa heeft deze tentoonstelling uitgewerkt, maar op de site vind je nog veel meer leuke ideetjes zoals bijvoorbeeld: het maken van een doe-boek en een kunstkoffer (iets zoals onze muzobox).
Locatie:
Beveren, België
vrijdag 18 januari 2013
Mijn muzobox
Hierbij stel ik jullie voor... Mijn muzobox
Aan de hand van de muzobox heb ik mijn muzische groei, doorheen de drie jaar van mijn opleiding, voorgesteld. Op en in de doos heb ik muzische activiteiten van de afgelopen drie jaar weergegeven. Al deze activiteiten hebben bijgedragen tot mijn muzische groei.
Hieronder vertel ik even over mijn muzische groei voor de hogeschool en over mijn groei tijdens de opleiding.
Mijn muzisch groei voor de hogeschool
In de lagere school was het aanbod van muzische lessen vrij beperkt. Bovendien kregen we bij de lessen beeld meestal een voorbeeld dat we moesten namaken. Tijdens de opleiding leerde ik dat dit helemaal niet muzisch is. Hiernaast kan ik mij weinig herinneren van de muzolessen tijdens mijn tijd in de lagere school. Er is mij dus weinig van deze lessen bijgebleven. Ik zou het als leerkracht leuk vinden als de kinderen blijven onthouden welke leuke dingen ze in de muzische lessen hebben gedaan en hebben gemaakt. Dit geeft pas voldoening.
In de middelbare school leek het de goede weg op te gaan. Tijdens de eerste drie jaren hadden we het vak plastische opvoeding of kortweg PO. Tijdens deze lessen gingen we al iets dieper in op het muzische. We gingen ook meer muzisch te werk. De leerkracht gaf bijvoorbeeld geen voorbeeld meer dat we moesten namaken. Ze legde de techniek uit en dan konden we zelf aan de slag.
Maar daar stopte het ook. Vanaf het vierde middelbaar kregen we geen plastische opvoeding meer.
Mijn muzische groei op de hogeschool
Aangekomen op de KaHo Sint-Lieven had ik eigenlijk geen idee van wat muzo was. Ik dacht muzo is muziek of knutselen? Maar dit bleek niet alles te zijn. Doorheen de drie jaar is mijn visie en mijn gedacht over muzo sterk veranderd. Mijn muzische groei stel ik voor met mijn muzobox
Kijk maar even mee.
Ogen: De ogen geven weer dat de verschillende muzische lessen en workshops, op de hogeschool, mijn ogen hebben geopend. De ogen drukken ook mijn verbazing uit. Ik sta nog steeds versteld wat je met muzo allemaal kan doen.
Brillen: De gekleurde brillen stellen de brillen van Parsons voor. Parsons gaat ervan uit dat je de vijf brillen kan gebruiken om naar kunst te kijken. Je kan ze ook gebruiken om naar andere muzische deeldomeinen te kijken. De brillen hebben allemaal een andere kleur omdat je naar de verschillende domeinen op verschillende manieren kan bekijken. Maar je kan één domein ook door verschillende brillen bekijken.
Een spiegel: Dit verwijst naar het reflecteren. Om te groeien is het belangrijk dat je leert reflecteren over wat je doet en hoe je iets doet. Zelfreflectie is het begin van een oneindige groei.
Puzzelstukjes: De stukjes geven de verschillende muzische deeldomeinen weer: beeld, drama, muzisch taalgebruik, muziek, bewegingsexpressie en media. Per puzzelstukje gaf ik aan de hand van prenten en foto's weer wat we doorheen de jaren hebben gedaan, wat we hebben gedaan en wat we hebben gecreëerd. Wat dit alles met mij op muzisch vlak heeft gedaan, kom je te weten aan de binnenkant van mijn muzobox.
Muzo was: op een zwarte achtergrond schreef ik woorden die weergeven hoe ik voor mijn opleiding
naar muzo keek. Enkele woorden die ik schrijf zijn:
De zwarte achtergrond staat voor het verleden en voor het zwarte gat dat muzo voor mij
eigenlijk was.
Muzo is: Op een rode achtergrond heb ik weergegeven hoe ik nu tegenover muzo sta. De rode kleur staat voor warmte, maar ook voor bloed. Dit stroomt door al onze aders. Vroeger dacht ik dat muzo niets voor mij was. Nu is voor mij gebleken dat het ook wel wat in mijn bloed zit. Iedereen heeft wel iets muzisch in zich.
De ondergrond: Op de bodem van mijn doos heb ik een vijvertje met een waterlelie en een boom geplaatst. De lelie geeft weer dat ik tijdens de opleiding opgebloeid ben op muzisch vlak, maar eigenlijk ook op andere vlakken. De boom wijst op mijn groei. Beiden worden gevoed door water. Ook ik moest gevoed worden door de lessen, door de lectoren, de mentoren en medestudenten om te kunnen groeien.
Zonnetjes: bovenaan heb ik zonnetjes getekend die verschillende emoties uitdrukken. Doorheen de opleiding zijn deze ook aan bod gekomen. Soms was ik blij, op andere momenten eens verdrietig, op nog andere momenten verbaasd,... Ook bij kinderen heb ik gemerkt tijdens stages dat zij verschillende gevoelens hebben bij de lessen. Niet iedereen beleefd muzische lessen op dezelfde manier. Maar over het algemeen schuilt er overal en achter iedereen wel een zonnetje. En achter elk kind schuilt wel een stralend zonnetje.
Aan de hand van de muzobox heb ik mijn muzische groei, doorheen de drie jaar van mijn opleiding, voorgesteld. Op en in de doos heb ik muzische activiteiten van de afgelopen drie jaar weergegeven. Al deze activiteiten hebben bijgedragen tot mijn muzische groei.
Hieronder vertel ik even over mijn muzische groei voor de hogeschool en over mijn groei tijdens de opleiding.
Mijn muzisch groei voor de hogeschool
In de lagere school was het aanbod van muzische lessen vrij beperkt. Bovendien kregen we bij de lessen beeld meestal een voorbeeld dat we moesten namaken. Tijdens de opleiding leerde ik dat dit helemaal niet muzisch is. Hiernaast kan ik mij weinig herinneren van de muzolessen tijdens mijn tijd in de lagere school. Er is mij dus weinig van deze lessen bijgebleven. Ik zou het als leerkracht leuk vinden als de kinderen blijven onthouden welke leuke dingen ze in de muzische lessen hebben gedaan en hebben gemaakt. Dit geeft pas voldoening.
In de middelbare school leek het de goede weg op te gaan. Tijdens de eerste drie jaren hadden we het vak plastische opvoeding of kortweg PO. Tijdens deze lessen gingen we al iets dieper in op het muzische. We gingen ook meer muzisch te werk. De leerkracht gaf bijvoorbeeld geen voorbeeld meer dat we moesten namaken. Ze legde de techniek uit en dan konden we zelf aan de slag.
Maar daar stopte het ook. Vanaf het vierde middelbaar kregen we geen plastische opvoeding meer.
Mijn muzische groei op de hogeschool
Aangekomen op de KaHo Sint-Lieven had ik eigenlijk geen idee van wat muzo was. Ik dacht muzo is muziek of knutselen? Maar dit bleek niet alles te zijn. Doorheen de drie jaar is mijn visie en mijn gedacht over muzo sterk veranderd. Mijn muzische groei stel ik voor met mijn muzobox
Kijk maar even mee.
- De buitenkant
Ogen: De ogen geven weer dat de verschillende muzische lessen en workshops, op de hogeschool, mijn ogen hebben geopend. De ogen drukken ook mijn verbazing uit. Ik sta nog steeds versteld wat je met muzo allemaal kan doen.
Brillen: De gekleurde brillen stellen de brillen van Parsons voor. Parsons gaat ervan uit dat je de vijf brillen kan gebruiken om naar kunst te kijken. Je kan ze ook gebruiken om naar andere muzische deeldomeinen te kijken. De brillen hebben allemaal een andere kleur omdat je naar de verschillende domeinen op verschillende manieren kan bekijken. Maar je kan één domein ook door verschillende brillen bekijken.
Een spiegel: Dit verwijst naar het reflecteren. Om te groeien is het belangrijk dat je leert reflecteren over wat je doet en hoe je iets doet. Zelfreflectie is het begin van een oneindige groei.
Puzzelstukjes: De stukjes geven de verschillende muzische deeldomeinen weer: beeld, drama, muzisch taalgebruik, muziek, bewegingsexpressie en media. Per puzzelstukje gaf ik aan de hand van prenten en foto's weer wat we doorheen de jaren hebben gedaan, wat we hebben gedaan en wat we hebben gecreëerd. Wat dit alles met mij op muzisch vlak heeft gedaan, kom je te weten aan de binnenkant van mijn muzobox.
- De binnenkant
Muzo was: op een zwarte achtergrond schreef ik woorden die weergeven hoe ik voor mijn opleiding
naar muzo keek. Enkele woorden die ik schrijf zijn:
De zwarte achtergrond staat voor het verleden en voor het zwarte gat dat muzo voor mij
eigenlijk was.
Muzo is: Op een rode achtergrond heb ik weergegeven hoe ik nu tegenover muzo sta. De rode kleur staat voor warmte, maar ook voor bloed. Dit stroomt door al onze aders. Vroeger dacht ik dat muzo niets voor mij was. Nu is voor mij gebleken dat het ook wel wat in mijn bloed zit. Iedereen heeft wel iets muzisch in zich.
De ondergrond: Op de bodem van mijn doos heb ik een vijvertje met een waterlelie en een boom geplaatst. De lelie geeft weer dat ik tijdens de opleiding opgebloeid ben op muzisch vlak, maar eigenlijk ook op andere vlakken. De boom wijst op mijn groei. Beiden worden gevoed door water. Ook ik moest gevoed worden door de lessen, door de lectoren, de mentoren en medestudenten om te kunnen groeien.
Zonnetjes: bovenaan heb ik zonnetjes getekend die verschillende emoties uitdrukken. Doorheen de opleiding zijn deze ook aan bod gekomen. Soms was ik blij, op andere momenten eens verdrietig, op nog andere momenten verbaasd,... Ook bij kinderen heb ik gemerkt tijdens stages dat zij verschillende gevoelens hebben bij de lessen. Niet iedereen beleefd muzische lessen op dezelfde manier. Maar over het algemeen schuilt er overal en achter iedereen wel een zonnetje. En achter elk kind schuilt wel een stralend zonnetje.
Labels:
Dworp,
Module muzische school,
Muzische groei,
Muzobox
Locatie:
1653 Dworp, België
donderdag 17 januari 2013
Evaluatie workshops op school
Terug aangekomen in Destelheide was het tijd om de muzodag te evalueren.
Dit deden we aan de hand van een huisje, een muurtje of een piramide.
Dit bouwden we door enkele vragen te beantwoorden in verband met de afgelopen muzodag.
Op deze manier kregen we een aantal bouwstenen om ons gebouw mee op te bouwen.
Dit was ons resultaat
Dit deden we aan de hand van een huisje, een muurtje of een piramide.
Dit bouwden we door enkele vragen te beantwoorden in verband met de afgelopen muzodag.
Op deze manier kregen we een aantal bouwstenen om ons gebouw mee op te bouwen.
Dit was ons resultaat
Wat wij tijdens deze dag het belangrijkst vonden staat onderaan in onze piramide.
Deze bouwstenen vormen de basis.
Hieronder verklaar ik kort onze belangrijkste bouwstenen.
De basis
Hieronder verklaar ik kort onze belangrijkste bouwstenen.
De basis
- Gemotiveerde leerkrachten: dit is heel belangrijk om de kinderen ook te motiveren.
- Materiaal: bij het verklanken van het gedicht hadden we muziekinstrumenten meegebracht. Als we dit niet hadden gedaan, was de workshop niet zo leuk geweest.
- Organisatie: tijdens de voorbereiding hadden we de workshop goed voorbereid. We wisten goed wat we met de kinderen wilden bereiken.
- Goede samenwerking: de samenwerking ging goed en het uitwerken van de workshop verliep vlot.
- Afspraken: het is steeds belangrijk dat er vooraf goede afspraken gemaakt worden. Dit is zowel het geval bij de voorbereiding als tijdens het werken met de kinderen. Ook met hen moet je goede afspraken maken.
Eerste rij
Algemeen kan ik besluiten dat de muzodag zeer geslaagd was. Het was heel leuk om te doen en het was echt een leerrijke en onvergetelijke ervaring.
- Gemotiveerde kinderen: het leuk om te werken met kinderen die gemotiveerd zijn om mee te werken. Hier kan je als leerkracht ook aan bijdragen door zelf gemotiveerd te zijn.
- Goede sfeerschepping en sfeer tijdens het werken met de kinderen: dit draagt ook bij tot het motiveren van de kinderen. Als er een goede sfeer is, dan is het altijd aangenamer en leuker.
- Welbevinden: het welbevinden van de leerlingen is zeer belangrijk. Als zij zich goed voelen, zullen ze ook met meer plezier meewerken en genieten van wat ze doen.
- Inductief werken: de kinderen brengen (deels) zelf aan wat zij willen doen en hoe zij dit zullen bereiken. Tijdens de voorbereiding van het toonmoment vertrokken we ook vanuit wat de kinderen aangaven.
- Plezier beleven: het is van belang dat je plezier beleeft bij wat je doet. Ook is het belangrijk voor de betrokkenheid, het welbevinden en de motivatie van de kinderen en de leerkrachten.
- Goede samenhang: alles wat je wil doen en wat je doet, moet een zekere samenhang hebben. Alles heeft ook een gevolg voor elkaar. Als je gemotiveerd bent, voel je je goed en kan je plezier beleven,...
- Communicatie: iedereen moet weten wat er gaat gebeuren en hoe dit gaat verlopen. Een goede communicatie is net als het maken van afspraken zeer belangrijk.
- Resultaat: het resultaat is niet het belangrijkste. Het proces dat de kinderen doorlopen is van groter belang.
- Verschillende manieren van evalueren: tijdens de muzodagen op de hogeschool en in Dworp kregen we een groot aanbod van manieren om te evalueren. Deze zijn ook bruikbaar in de lagere school. Van evalueren kan je veel bijleren. Wij evalueerden door de workshop te beschrijven aan de hand van een muziekinstrument.
- Klas- en jaaroverschrijdend: het was leuk om op deze manier te werken. Dit is echter niet altijd en overal mogelijk.
Algemeen kan ik besluiten dat de muzodag zeer geslaagd was. Het was heel leuk om te doen en het was echt een leerrijke en onvergetelijke ervaring.
Labels:
Dworp,
Module muzische school
Locatie:
1653 Dworp, België
Muzische workshops op school
Vandaag trokken we voor de muzodag naar de gemeenteschool van Dworp.
Gisteren vertelde ik al dat we workshops voor de kinderen hadden uitgewerkt.
Deze hebben we vandaag met hen uitgeprobeerd.
Elk groepje had een andere workshop rond een andere muzisch deelgebied. Wij hadden de workshop muziek. In de voormiddag voerden we onze workshop vier keer uit. Dit telkens met een ander groepje kinderen uit de bovenbouw. In het begin was ik zenuwachtig, maar dit verminderde toen we echt aan de slag gingen. De kinderen waren enthousiast, betrokken en ze deden goed mee. Dit was zeer leuk en hierdoor kon ik mij ook volledig inleven.
Onze muzodag begon met een toneeltje, gebracht door de coördinatiegroep. Ze gebruikten dit om de kinderen in de sfeer te brengen en om de dag in de leiden. Als de kinderen goed hun best deden, konden ze helpen om een sneeuwvrouw te ontdooien. Hiervoor moesten ze tijdens de workshops enkele voorwerpen verzamelen.
Met ons allen dansen we ook een flashmop in het thema van de jaren 20 en 30.
Kijk je even mee?
In de namiddag mochten de kinderen kiezen voor een workshop die ze nog een keer wilden doen. Tijdens deze workshop werd er dieper ingegaan op wat ze in de voormiddag hadden gedaan. Het was als het waren een uitbreiding hierop. Het doel van deze workshop was het uitwerken van een toonmoment. We kozen ervoor om met de kinderen een gedicht van Paul van Ostaijen te verklanken met muziekinstrumenten en met ons lichaam.Hiervoor deelden we onze groep nog eens in twee groepjes in. Elke groepje verklankte een deel van het gedicht 'Nachtelijke optocht'. De kinderen zochten zelf een ritme in de zinnen. Dit ritme verklankten ze zelf. Hier en daar stuurden wij een beetje bij. Op het einde van de dag brachten we met onze groep kinderen een toonmoment voor een andere groep. Het was verrassend om te zien dat er op een vrij korte tijd zeer mooie resultaten waren. Dit geeft een heel goed gevoel.
Bekers doorgeven
Ons toonmoment
Een overzicht van deze heerlijke muzodag kan je bekijken in onderstaand filmpje.
Dit werd gemaakt door het coördinatieteam. Dankzij hen en alle andere studenten, lectoren en de gemeenteschool van Dworp beleefden we een supertoffe dag.
Gisteren vertelde ik al dat we workshops voor de kinderen hadden uitgewerkt.
Deze hebben we vandaag met hen uitgeprobeerd.
Elk groepje had een andere workshop rond een andere muzisch deelgebied. Wij hadden de workshop muziek. In de voormiddag voerden we onze workshop vier keer uit. Dit telkens met een ander groepje kinderen uit de bovenbouw. In het begin was ik zenuwachtig, maar dit verminderde toen we echt aan de slag gingen. De kinderen waren enthousiast, betrokken en ze deden goed mee. Dit was zeer leuk en hierdoor kon ik mij ook volledig inleven.
Onze muzodag begon met een toneeltje, gebracht door de coördinatiegroep. Ze gebruikten dit om de kinderen in de sfeer te brengen en om de dag in de leiden. Als de kinderen goed hun best deden, konden ze helpen om een sneeuwvrouw te ontdooien. Hiervoor moesten ze tijdens de workshops enkele voorwerpen verzamelen.
Met ons allen dansen we ook een flashmop in het thema van de jaren 20 en 30.
Kijk je even mee?
Bekers doorgeven
Ons toonmoment
Een overzicht van deze heerlijke muzodag kan je bekijken in onderstaand filmpje.
Dit werd gemaakt door het coördinatieteam. Dankzij hen en alle andere studenten, lectoren en de gemeenteschool van Dworp beleefden we een supertoffe dag.
Labels:
Dworp,
Module muzische school
Locatie:
1653 Dworp, België
Fotoshoot jaren 20 en 30
Voor we naar de afterparty vertrokken, liet ik mijn kamergenoten even poseren.
Maar ook tijdens de party trok ik enkele foto's.
Hier is het resultaat.
Maar ook tijdens de party trok ik enkele foto's.
Hier is het resultaat.
Labels:
Dworp,
Module muzische school
Locatie:
1653 Dworp, België
Abonneren op:
Posts (Atom)