Aan de hand van de muzobox heb ik mijn muzische groei, doorheen de drie jaar van mijn opleiding, voorgesteld. Op en in de doos heb ik muzische activiteiten van de afgelopen drie jaar weergegeven. Al deze activiteiten hebben bijgedragen tot mijn muzische groei.
Hieronder vertel ik even over mijn muzische groei voor de hogeschool en over mijn groei tijdens de opleiding.
Mijn muzisch groei voor de hogeschool
In de lagere school was het aanbod van muzische lessen vrij beperkt. Bovendien kregen we bij de lessen beeld meestal een voorbeeld dat we moesten namaken. Tijdens de opleiding leerde ik dat dit helemaal niet muzisch is. Hiernaast kan ik mij weinig herinneren van de muzolessen tijdens mijn tijd in de lagere school. Er is mij dus weinig van deze lessen bijgebleven. Ik zou het als leerkracht leuk vinden als de kinderen blijven onthouden welke leuke dingen ze in de muzische lessen hebben gedaan en hebben gemaakt. Dit geeft pas voldoening.
In de middelbare school leek het de goede weg op te gaan. Tijdens de eerste drie jaren hadden we het vak plastische opvoeding of kortweg PO. Tijdens deze lessen gingen we al iets dieper in op het muzische. We gingen ook meer muzisch te werk. De leerkracht gaf bijvoorbeeld geen voorbeeld meer dat we moesten namaken. Ze legde de techniek uit en dan konden we zelf aan de slag.
Maar daar stopte het ook. Vanaf het vierde middelbaar kregen we geen plastische opvoeding meer.
Mijn muzische groei op de hogeschool
Aangekomen op de KaHo Sint-Lieven had ik eigenlijk geen idee van wat muzo was. Ik dacht muzo is muziek of knutselen? Maar dit bleek niet alles te zijn. Doorheen de drie jaar is mijn visie en mijn gedacht over muzo sterk veranderd. Mijn muzische groei stel ik voor met mijn muzobox
Kijk maar even mee.
- De buitenkant
Ogen: De ogen geven weer dat de verschillende muzische lessen en workshops, op de hogeschool, mijn ogen hebben geopend. De ogen drukken ook mijn verbazing uit. Ik sta nog steeds versteld wat je met muzo allemaal kan doen.
Brillen: De gekleurde brillen stellen de brillen van Parsons voor. Parsons gaat ervan uit dat je de vijf brillen kan gebruiken om naar kunst te kijken. Je kan ze ook gebruiken om naar andere muzische deeldomeinen te kijken. De brillen hebben allemaal een andere kleur omdat je naar de verschillende domeinen op verschillende manieren kan bekijken. Maar je kan één domein ook door verschillende brillen bekijken.
Een spiegel: Dit verwijst naar het reflecteren. Om te groeien is het belangrijk dat je leert reflecteren over wat je doet en hoe je iets doet. Zelfreflectie is het begin van een oneindige groei.
Puzzelstukjes: De stukjes geven de verschillende muzische deeldomeinen weer: beeld, drama, muzisch taalgebruik, muziek, bewegingsexpressie en media. Per puzzelstukje gaf ik aan de hand van prenten en foto's weer wat we doorheen de jaren hebben gedaan, wat we hebben gedaan en wat we hebben gecreëerd. Wat dit alles met mij op muzisch vlak heeft gedaan, kom je te weten aan de binnenkant van mijn muzobox.
- De binnenkant
Muzo was: op een zwarte achtergrond schreef ik woorden die weergeven hoe ik voor mijn opleiding
naar muzo keek. Enkele woorden die ik schrijf zijn:
De zwarte achtergrond staat voor het verleden en voor het zwarte gat dat muzo voor mij
eigenlijk was.
Muzo is: Op een rode achtergrond heb ik weergegeven hoe ik nu tegenover muzo sta. De rode kleur staat voor warmte, maar ook voor bloed. Dit stroomt door al onze aders. Vroeger dacht ik dat muzo niets voor mij was. Nu is voor mij gebleken dat het ook wel wat in mijn bloed zit. Iedereen heeft wel iets muzisch in zich.
De ondergrond: Op de bodem van mijn doos heb ik een vijvertje met een waterlelie en een boom geplaatst. De lelie geeft weer dat ik tijdens de opleiding opgebloeid ben op muzisch vlak, maar eigenlijk ook op andere vlakken. De boom wijst op mijn groei. Beiden worden gevoed door water. Ook ik moest gevoed worden door de lessen, door de lectoren, de mentoren en medestudenten om te kunnen groeien.
Zonnetjes: bovenaan heb ik zonnetjes getekend die verschillende emoties uitdrukken. Doorheen de opleiding zijn deze ook aan bod gekomen. Soms was ik blij, op andere momenten eens verdrietig, op nog andere momenten verbaasd,... Ook bij kinderen heb ik gemerkt tijdens stages dat zij verschillende gevoelens hebben bij de lessen. Niet iedereen beleefd muzische lessen op dezelfde manier. Maar over het algemeen schuilt er overal en achter iedereen wel een zonnetje. En achter elk kind schuilt wel een stralend zonnetje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten